Jan Kochanowski to jeden z najwybitniejszych literatów polskich epoki renesansu. Chociaż kojarzymy jego twórczość z filozofią stoicką i wiarą w Boga, to tragiczne wydarzenie z jego życia, jakim niewątpliwie była śmierć ukochanej córki Urszulki, doprowadziła do kryzysu światopoglądowego i filozoficznego. Ku jej czci stworzył zbiór „Trenów” składających się z dziewiętnastu utworów, które wyrażają refleksje, ból po stracie i żałobę poety-ojca.
Urszula Kochanowska była córką Jana Kochanowskiego, której śmierć w wieku zaledwie dwóch i pół roku zainspirowała poetę do napisania „Trenów”. Utwory te są jedynym źródłem informacji na temat dziewczynki, istnieją więc pewne przypuszczenia, że może być ona fikcyjną postacią literacką.
Scena VII Dziadów cz. III Adama Mickiewicza nosi tytuł Salon warszawski. Rzeczywiście opisuje ona zabawę ludzi na najwyższym szczeblu, zarówno polskiej arystokracji, jak i rosyjskich urzędników. Obecni są również polscy literaci, a także grupa młodzieży.
Każdego dnia człowieka spotyka sytuacje, które budzą w nim sprzeczne emocje. Zdarza się, że w ciągu życia pojawiają się różne doświadczenia, które wpływają na jego motywacje i plany. Czasami chce zrobić coś, czego bardzo pragnie, ale z drugiej strony czuje, że nie jest to właściwe lub budzi to negatywne uczucia, takie jak strach.
Julian Przyboś to polski poeta, który rozpoczął swą twórczość w latach 20tych XX wieku. Pierwsze utwory literata przejawiają przede wszystkim fascynację techniką, procesami twórczymi, pracą rzemieślników. W jego wierszach widać silną inspirację postacią i twórczością Tadeusza Peipera – innego znanego poety, który skupiał się na nowoczesności i wszystkim co wiąże się z „trzy razy m”- media, masa, maszyna. Przyboś zaczął określać samego siebie, poetę, jako robotnika pracującego słowem.
Bohaterstwo może mieć różne oblicza i dla każdego ma inne znaczenie. Niektórzy wychodzą z założenia, że w dzisiejszych czasach nie ma już bohaterów. Jak jednak inaczej nazwać kogoś, kto nie stawia na pierwszym miejscu własnego dobra, ale poświęca się dla innych? Przykłady takiego bohaterstwa znajdziemy w utworach literackich: Dżumie Alberta Camus, Ludziach bezdomnych Stefana Żeromskiego oraz Reducie Ordona Adama Mickiewicza.
Julian Tuwim zadedykował wiersz „Przy okrągłym stole” swojej żonie Stefanii. Mimo licznych przeciwności losu, chorób oraz kryzysów wywołanych alkoholizmem literata, pozostali razem aż do jej śmierci. Wiersz zyskał na sławie dzięki aranżacji i wykonaniu przy akompaniamencie muzycznym przez Ewę Demarczyk. W jej wykonaniu utwór nosi tytuł „Tomaszów”. Chodzi o Tomaszów Mazowiecki – miejsce z którego pochodziła ukochana Juliana Tuwima.
Cyprian Kamil Norwid to polski literat, nazywany czwartym wieszczem narodowym. Tworzył w późnym romantyzmie, jednak w jego utworach zauważymy także wiele cech parnasizmu i klasycyzmu. Większość swojego życia spędził za granicą, a wiersz „Larwa” powstał w latach 1861-1862, najprawdopodobniej po jego wizycie w Londynie, gdzie przez jakiś czas utrzymywał się z działalności artystycznej.
Cyprian Kamil Norwid to polski literat późnej epoki romantyzmu, uważamy przez wielu za czwartego obok Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego i Zygmunta Krasińskiego wieszcza narodowego. W swej twórczości największą uwagę skupiał na człowieku, jego kryzysie postępu cywilizacyjnego, życia społecznego.
„Pieśń V” ze zbioru „Ksiąg wtórych” autorstwa Jana Kochanowskiego zwana także „Pieśnią o spustoszeniu Podola” to utwór o patriotyczny, będący apelem podmiotu lirycznego do rodaków.