Cyprian Kamil Norwid to polski literat, nazywany czwartym wieszczem narodowym. Tworzył w późnym romantyzmie, jednak w jego utworach zauważymy także wiele cech parnasizmu i klasycyzmu. Większość swojego życia spędził za granicą, a wiersz „Larwa” powstał w latach 1861-1862, najprawdopodobniej po jego wizycie w Londynie, gdzie przez jakiś czas utrzymywał się z działalności artystycznej.
Cyprian Kamil Norwid to polski literat późnej epoki romantyzmu, uważamy przez wielu za czwartego obok Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego i Zygmunta Krasińskiego wieszcza narodowego. W swej twórczości największą uwagę skupiał na człowieku, jego kryzysie postępu cywilizacyjnego, życia społecznego.
Cyprian Kamil Norwid to jeden z literatów późnego romantyzmu, choć wielu zalicza jego twórczość również do epoki odrodzenia. Żył w ciągłej podróży, odwiedzał wiele miast Europy, ale także Stany Zjednoczone. Życie tułacza, bez środków na życie, z pewnością miało wpływ na powstanie jednego z najpopularniejszych wierszy autora pod tytułem „Pielgrzym”.
Utwór “Bema pamięci żałobny rapsod” powstał w roku 1851, już po klęsce powstania listopadowego i opowiada o pogrzebie jednego z jego przywódców – generała Józefa Bema.
Według Gomulickiego, polskiego wydawcy utworów Norwida, wiersz oparty jest na prawdziwych wydarzeniach z 1862 roku, gdy poeta odwiedził ubogą kobietę w jej mieszkaniu.
Utwór “Fortepian Szopena” powstał na przełomie lat 1863 i 1864 i inspirowany jest spotkaniem Chopina z Norwidem, oraz zniszczeniem przez rosyjskich żołnierzy fortepianu siostry kompozytora.
Choć „W Weronie” nie jest najpopularniejszym tekstem Cypriana Kamila Norwida, utwór ten zyskał duże uznanie wśród badaczy poezji, głównie za sprawą reinterpretacji szekspirowskiego „Romea i Julii” w duchu romantyzmu.