W roku 1904 Stanisław Wyspiański wydał dramat zatytułowany „Noc listopadowa”. Było to dzieło łączące się z wcześniejszymi utworami – „Warszawianką” oraz „Lelewelu” – swoją tematyką, która obejmowała wydarzenia z czasów powstania listopadowego z roku 1830.
Pallas (Atena) pojawia się w Szkole Podchorążych Piechoty w Warszawie. Zapowiedź walki Polaków z rosyjskim carem. Piotr Wysocki daje innym sygnał rozpoczynający powstanie.
„Apollo i Marsjasz” to jeden z najpopularniejszych utworów Zbigniewa Herberta. Zawarty został w tomiku „Studium przedmiotu”, z 1961 roku. W tematyce swych utworów, Zbigniew Herbert niejednokrotnie sięgał po wątki historyczne, nurty filozoficzne, czy mitologię, jak stało się właśnie w tym przypadku.
Twórczość Baczyńskiego nie należy do najlżejszych, jednak jego ciekawe, wyrafinowane pióro zyskało wielu sympatyków. Nic dziwnego, bo kiedy przeanalizujemy treść i rozgryziemy metafory, okazuje się, że ciężko o antypatię.
Oda „Do Deliusza” została napisana przez rzymskiego poetę Horacego. Rozpoczynając jej interpretację, warto wiedzieć, że tytułowy Deliusz to postać historyczna, żyjąca w starożytnym Rzymie. Deliusz był za życia literatem Oktawiana Augusta, przyjacielem Horacego. Słynął ze zmienności w poglądach politycznych, które dostosowywał do panującej w danej chwili sytuacji.
Dies irae to tytuł hymnu napisanego przez Jana Kasprowicza, który ukazał się w 1902 roku w tomiku „Ginącemu Światu”. W dosłownym tłumaczeniu Dies irae oznacza dzień gniewu, jest to tytuł średniowiecznego hymnu mszalnego który śpiewany był w dni zaduszne i podczas uroczystości pogrzebowych. Jego autorstwo przypisuje się Tomaszowi z Celano.
Julian Tuwim jest bezsprzecznie jedną z ciekawszych postaci, jeśli chodzi o polską scenę literacką dwudziestolecia międzywojennego. Powszechnie znany jest ze swojego specyficznego, ciętego poczucia humoru, jak również z wykorzystywania w swoich dziełach dwuznaczności, gier słownych i zabaw językowych. Poniżej znajdziecie kilka ciekawostek o Tuwimie, o których prawdopodobnie nie słyszeliście.
Miałem dzisiaj wyjątkowy sen. Śniło mi się, że przeniosłem się do Soplicowa. Mieszkałem w jednym z okolicznych domów otoczonych pięknym ogrodem. Doglądałem właśnie swojej służby, gdy otrzymałem list. Nadawcą był Tadeusz Soplica. Z całą swoją serdecznością zapraszał mnie na ucztę organizowaną z okazji narodzin ich pierwszego dziecka. Oczywiście zgodziłem się na udział w tak podniosłym wydarzeniu i rozpocząłem przygotowania.
Konstanty Ildefons Gałczyński to polski poeta tworzący w okresie literackiego dwudziestolecia międzywojennego czy początkach Nowej Fali, ale niezwiązany na stałe z żadną grupą poetycką. Jego twórczość charakteryzowały kontrasty, łączenie patosu i komizmu, romansu i religii. Jednym z bardziej znanych utworów poety jest Serwus madonna – wiersz, który doczekał się między innymi licznych interpretacji wokalnych.
„Przypowieść o talentach” jest jedną z najbardziej znanych opowieści, przedstawiających powinności człowieka wobec Boga. Chrystus chce nakłonić wiernych do działania przez prostą historię o panu, który obdarzył swoich służących talentami. Przypowieść jest przestrogą dla osób biernych i niechętnych do pracy, które po śmierci czeka kara.