Louis Aragon urodził się 3 października 1897 roku w Paryżu. Początkowo zdecydował się na studiowanie medycyny, natomiast w latach 1915 – 1918 brał czynny udział w wojnie. W okresie tym poznał także Andre Bretona – francuskiego pisarza. W 1918 roku, przeszedł do rezerwy i rozpoczął swoją działalność literacką od założenia gazety „Litterature”. Do 1924 roku, był zainteresowany dadaizmem, czyli ruchem międzynarodowym, który kierował się pełną dowolnością w artystycznym wyrazie. W 1924 roku razem z Philipe Soupaultem oraz Andre Bretonem, stworzył nowy kierunek w sztuce – surrealizm. Był to bunt przeciwko realizmowi i klasycyzmowi. Głównym założeniem surrealizmu było wyrażania percepcji wewnętrznej w sposób wizualny. Artyści tego nurtu, zwykle wykorzystywali groteskowe wizje z pogranicza snu. Następnie Aragon był współtwórcą pisma, utrzymanego w tym stylu, które nosiło tytuł „La Revolution Surrealiste”.
Początkiem 1927 roku Louis Aragon, razem z innymi surrealistami, wstąpił do Francuskiej Partii Komunistycznej. Należał do niej aż do swojej śmierci. Pisywał tam wiele poematów o tematyce politycznej, chociaż jego nastawienie do Związku Radzieckiego nie było zbyt pozytywne i często go krytykował. Początkiem lat 30. XX wieku, całkowicie zmienił podejście i zaczął się zajmować realizmem krytycznym. Brał czynny udział w hiszpańskiej wojnie domowej oraz w II wojnie światowej. W 1950 roku był sygnatariuszem apelu sztokholmskiego. Natomiast od 1953 roku do 1972 roku pełnił rolę redaktora naczelnego w tygodniku, który nosił tytuł „Les Lettres francaises”.
W trakcie swojej kariery wydał dużo powieści, a także kilka zbiorów poezji np. liryki miłosne, których adresatką była jego żona Eliza Triolet, która także była uznaną pisarką. 16 czerwca 1970 roku Eliza zmarła, a Aragon ujawnił swoją biseksualną naturę. Brał udział w paradzie CSD, która corocznie była organizowana przez społeczność LGBT, na pamiątkę zamieszek, które odbyły się w Nowym Jorku w 1969 roku i miały na celu dyskryminację mniejszości seksualnych.
Jean Ferrat, popularny francuski piosenkarz, wykorzystał niektóre wiersze Aragona i włączył je do swojego muzycznego repertuaru, dodając do nich fantastyczną muzykę. Louis Aragon zmarł w wigilię 1982 roku w Paryżu. Został nagrodzony Międzynarodową Leninowską Nagrodą Pokoju. Był także członkiem Academie Goncourt. Do jego najważniejszych dzieł należą: „Przygody Telemacha”, „Wieśniak paryski”, „Pasażerowie z dyliżansu”, „Piękne dzielnice”, „Aurelian”, „Niewola i wolność Francji”, „Wyrok śmierci” itd.