Czym dla czło­wie­ka może być sztu­ka? Roz­waż pro­blem i uza­sad­nij swo­je sta­no­wi­sko, od­wo­łu­jąc się do frag­men­tu opo­wia­da­nia Tadeusza Borowskiego Ofensywa styczniowa i do in­nych tek­stów kul­tu­ry

Człowiek od samego początku miał potrzebę do wyrażania siebie i tego, co czuje. Czynił to nie tylko poprzez rozmowę z innymi ludźmi, ale także poprzez sztukę, której początki sięgają prehistorycznych malowideł na ścianach jaskiń. Przez kolejne lata sztuka rozwijała się coraz bardziej i ewoluowała zgodnie z panującymi trendami i tendencjami.

Czło­wiek ak­to­rem w te­atrze świa­ta. Roz­waż pro­blem i uza­sad­nij swo­je sta­no­wi­sko, od­wo­łu­jąc się do frag­men­tu utwo­ru Stefana Chwina Syn kamienia oraz do wy­bra­nych tek­stów kul­tu­ry.

Teoria ewolucji jest nam znana od niespełna dwustu lat, ale i tak nadal zastanawiamy się, co właściwie robimy na świecie. Czy jesteśmy w pełni niezależnymi istotami, czy może ktoś nami kieruje? Nie znamy do końca swojego miejsca w świecie – nie znamy wcześniej scenariusza, którym musimy kierować się w życiu, by osiągnąć sukces. Improwizujemy, by nasze zachowania nie doprowadziły nas do upadku społecznego.

Określ, jaki problem podejmuje Walter Hilsbecher w podanym tekście. Zajmij stanowisko wobec rozwiązania przyjętego przez autora, odwołując się do tego tekstu oraz innych tekstów kultury.

Każdy z nas jest odrębną jednostką, która przeżywa swoje codzienne życie na swój sposób. Nasze wewnętrzne uczucia są bardziej skomplikowane niż to, co staramy pokazać się na zewnątrz. Nasze małe dramaty staramy się trzymać w zamknięciu i rzadko dzielimy się nimi ze światem. Sprawia to, że sami musimy sobie z nimi radzić, często nie mając pomysłu, jak rozwiązać nasz problem. Kłócimy się wtedy sami ze sobą, a to nigdy nie przynosi nic dobrego.

Określ, jaki problem podejmuje Bożena Chrząstowska w podanym tekście. Zajmij stanowisko wobec rozwiązania przyjętego przez autorkę, odwołując się do tego tekstu oraz innych tekstów kultury.

Tekst „Prawda i ‘zmyślenie’ literackie” autorstwa Bożeny Chrząstowskiej odnosi się do koncepcji fałszu i prawdy w kontekście literatury i świata przedstawionego. Autorka uważa, że świat przedstawiony nie jest do końca wymysłem, nie tworzy fałszu, ale też nie jest prawdziwy w tym sensie, że nigdy się nie zdarzył.

Czy jed­nost­ka fak­tycz­nie może wpły­wać na losy świa­ta, czy jest to tyl­ko mrzon­ka ar­ty­stów? Roz­waż pro­blem i uza­sad­nij swo­je sta­no­wi­sko, od­wo­łu­jąc się do po­da­ne­go frag­men­tu III części Dziadów, całego utworu Adama Mickiewicza oraz in­ne­go tek­stu kul­tu­ry

Ludzie zawsze marzyli, by mieć wpływ na losy świata, by mieć wpływ na innych ludzi, tworzyć ruchy i móc zmieniać rzeczywistość dookoła.