Tadeusz Borowski to pisarz, który doświadczył pobytu w obozie koncentracyjnym Auschwitz. Te przeżycia sprawiły, że w roku 1948 wydał zbiór zatytułowany „Pożegnanie z Marią”. Zawarł w nim opowiadania opisujące jego doświadczenia. Takim jestem jest „U nas w Auschwitzu”. Jest ono ubrane w formę dziewięciu listów, skierowanych do jego narzeczonej, Marii. Narrator Tadek opisuje w nim różne sytuacje, jakie spotkały go w czasie pobytu w Auschwitz.
Spis treści
U nas w Auschwitzu – streszczenie krótkie
Narrator opowiadania to Tadek. Zostaje on wysłany na kurs dla sanitariuszy do Auschwitz. Cieszy go to, ponieważ panują tam lepsze warunki niż w Birkenau. Tadek wspomina swoją narzeczoną, którą ostatni raz widział jeszcze na Pawiaku. Tymczasem z Dachau przyjeżdża Adolf, którego zadaniem będzie szkolić sanitariuszy. Tadek zwiedza Auschwitz. Widzi tam między innymi salę muzyczną, bibliotekę oraz puff, gdzie w nagrodę można spędzać czas z kobietami. Widzi także blok dziesiąty, gdzie są przeprowadzane eksperymenty medyczne na kobietach. Więźniarki często są też gwałcone. O znęcaniu się nad nimi opowiada Tadkowi Witek, kąpielowy z Pawiaka.
Do obozu przybywają przestępcy, którzy mają zostać wcieleni do armii. Tadek rozmawia z jednym z nich, Kurtem i zaprasza go do siebie. Sanitariusz Staszek rozmawia z Tadkiem o okrutnych warunkach transportu więźniów, a narrator zastanawia się, jak Niemcy zarabiają na obozach. W obozie ma miejsce niezwykłe wydarzenie. Pewien Hiszpan bierze ślub ze swoją narzeczoną Francuzką, która specjalnie przyjeżdża po to do obozu. Następnie wraca ona do domu.
Tadek kończy kurs dla sanitariuszy. Otrzymuje także upragnione listy z domu, których przez jakiś czas nie było. Tadek wspomina też chwilę swojego aresztowania, co stało się, gdy odwiedzał narzeczoną. Już w Birkenau Tadek handluje rzeczami osobistymi spalonych w krematorium więźniów. Jeden z osadzonych opowiada mu o nowej metodzie palenia zwłok dzieci.
U nas w Auschwitzu – streszczenie szczegółowe
List I
Narrator, czyli Tadek, zostaje wybrany, by wziąć udział w kursie dla sanitariuszy. Oznacza to dla niego tymczasowe przeniesienie z Birkenau do Auschwitz, co go cieszy. Panują tam bowiem lepsze warunki. Ma być tam uczony, jak pomagać swoim chorym kolegom i pozna anatomię człowieka. Wraz z kolegą Staszkiem zostaje przydzielony do jednego z bloków. Otrzymuje też kostkę margaryny od mężczyzny, którego Tadek obiecał spalić osobno po jego śmierci, ale chory wcześniej mężczyzna zdrowieje i stara się odwdzięczyć za obietnicę Tadka.
List II
Tadek powoli poznaje obóz w Oświęcimiu, widzi, że warunki życia są tam lepsze, ludzie nie noszą pasiaków. Więźniowie są dumni ze swojej części obozu, wiedzą, że w Birkenau jest o wiele gorzej. W obozie postawiono płaskorzeźbę, która przypomina, że w obozie nie ma tajemnic. Narrator wspomina także swoją ukochaną, której obraz powoli zaciera mu się już w pamięci. Nie jest w stanie wyobrazić jej sobie podczas jej pobytu w obozie, z włosami ściętymi po przejściu tyfusu.
List III
Tadek widzi między innymi salę muzyczną, bibliotekę czy puff, gdzie w ramach nagrody można spędzać czas z kobietami. Widzi także blok dziesiąty, gdzie prowadzone są wyjątkowo okrutne eksperymenty na kobietach, próbuje się je między innymi sztucznie zapładniać. Więźniarki są także często gwałcone. Narrator znów wspomina swoją narzeczoną.
List IV
W czasie niedzielnego spaceru narrator widzi ludzi oskarżonych o czarny handel. Snuje rozmyślania na temat śmierci. Opowiada także o meczy bokserskim zorganizowanym w obozie. Prowadzi go to do refleksji na temat ludzi, którzy dają się przekupić w obozie takimi rozrywkami jak koncerty czy walki.
List V
Tadek opowiada o odbywanych kursach, przekazuje też historię Witka i jego żony. Witek opisuje to, jak znęcano się nad więźniami, zwłaszcza tymi pochodzenia żydowskiego. Tadek nie umie zrozumieć, jak można się aż tak znieczulić na cudze cierpienie. Narrator opowiada też o kłótni Staszka i doktora w czasie kursów. Zastanawia się też nad tym, jak ludzie żyją w tak trudnych warunkach.
List VI
Do obozu przybywają kryminaliści, którzy mają być wcieleni do armii. Narrator rozmawia z jednym z nich, Kurtem. Zaprasza go do siebie. Wymieniają się doświadczeniami i opowieściami.
List VII
Narrator znów zastanawia się nad sposobem, w jaki traktowani są ludzie osadzeni w obozach. Nie mają oni tutaj nic swojego, ponieważ wszystko już należy do Niemców. Zastanawia się też nad tym, jakie korzyści czerpią z tego niemieckie firmy.
List VIII
W obozie pewien Hiszpan żeni się ze swoją narzeczoną, Francuzką, która specjalnie przyjeżdża do obozu. Potem kobieta wraca do swojego domu. Jest to naprawdę niezwykłe wydarzenie w obozie.
List IX
Tadek ostatecznie kończy kurs dla sanitariuszy i wraca z Auschwitz do Birkenau. Otrzymuje listy od rodziny, które wcześniej nie przychodziły. Handluje rzeczami osobistymi osób spalonych w krematorium. Jeden z więźniów chwali się nowym sposobem na palenie zwłok dzieci.